بیماران کلیوی و ماه رمضان
به بیماران مبتلا به بیماری کلیوی توصیه می شود در صورت انتخاب روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان ، احتیاط کنند. بیماری مزمن کلیه (CKD) ، یک بیماری طولانی مدت که شامل از بین رفتن تدریجی عملکرد کلیه است ، بر اساس شدت ، می تواند در پنج مرحله طبقه بندی شود. CKD حدود ۱۳ درصد از جمعیت قطر را تحت تأثیر قرار می دهد.
دسته شدت بیماری کلیوی یک بیمار می تواند نشان دهد که آیا وی با خیال راحت می تواند سریع سرعت بگیرد یا خیر. به عنوان مثال ، بیماران مبتلا به نارسایی حاد کلیه نباید تا زمان بهبودی کامل روزه بگیرند. با این حال ، بیماران مبتلا به CKD مراحل مختلف نفروپاتی (بیماری کلیوی) دارند و به بیمارانی که مبتلا به CKD یا مرحله سوم هستند ، توصیه می شود که روزه نگیرند زیرا کلیه های آنها نتوانند میزان طبیعی مایعات بدن را حفظ کنند ، و این امر را مستعد اختلال عملکرد کلیوی و آسیب کلیوی می کند. .
خودداری از غذا و آب برای ساعتهای طولانی می تواند منجر به کم آبی بدن شود. بیماران مبتلا به CKD برای ارزیابی شدت وضعیت آنها و خطرات احتمالی مرتبط با روزه باید با پزشک خود مشورت کنند.
بیماران همودیالیز (نوعی از درمان جایگزینی کلیوی) معمولاً سه بار در هفته تحت دیالیز قرار می گیرند و به دلیل دریافت مایعات IV در طی عمل نمی توانند روزه بگیرند. با این حال ، این بیماران می توانند در طول بقیه هفته روزه بگیرند.
به بیماران پیوند کلیه نیز توصیه می شود که بخاطر نیاز به رعایت دوز و زمان تجویز داروهای تجویز شده خود از روزهداری خودداری کنند. از آنجا که بسیاری از بیماران پیوند کلیه مبتلا به دیابت هستند ، روزه گرفتن ممکن است تأثیر منفی بر سلامتی آنها بگذارد. بنابراین ضروری است که این بیماران قبل از تصمیم روزه گرفتن با پزشک خود مشورت کنند.
روزه داری برای بیماران کلیه
بیماران مبتلا به بیماری کلیوی برای اطمینان از حفاظت کافی در برابر عوارض احتمالی هنگام روزه گرفتن باید با متخصص تغذیه خود مشورت کنند. بیماران مبتلا به بیماری کلیه تمایل دارند هنگام روزه گرفتن از اهمیت حفظ یک رژیم غذایی سالم و متعادل غافل شوند.
بیماران مبتلا به بیماری کلیه برای جلوگیری از ضعف بدن نباید از سحری بگذرند ، با توجه به اینکه نیاز به کالری بیشتری نسبت به افراد دارای سلامتی دارند. بیماران کلیوی باید مراقب باشند که مقادیر زیادی سدیم ، پتاسیم و فسفر به ویژه در ماه رمضان مصرف نشود.
سدیم به مقدار فراوان در نمک سفره موجود است ، همانطور که در بعضی از سبزیجات از جمله گوجه فرنگی ، سیب زمینی ، سبزیجات بامیه و برگ سبز و همچنین برخی از میوه ها از جمله موز ، پرتقال ، انبه ، خرما ، زردآلو ، هلو و طالبی ، پتاسیم موجود است. فسفر در لوبیا ، نوشیدنی های گازدار ، آجیل و لبنیات یافت می شود. بیمارانی که داروهای کاهش دهنده فسفر را دارند ، باید قرص های خود را در طول وعده های غذایی مصرف کنند ، نه قبل یا بعد از غذا.
هر بیماری کلیوی برای ماه رمضان نیاز غذایی خود را دارد. اگر پزشکان روزه را برای بیماران کلیوی پیش دیالیز تصویب کنند ، باید از رژیم های غذایی کم و غنی از پروتئین استفاده کنند تا از تحمیل بار اضافی بر کلیه ها خودداری کنند که می تواند منجر به نارسایی کامل کلیه و افزایش اوره در سیستم آنها شود. در مقابل ، بیماران دیالیز برای جبران پروتئین از دست رفته در فرآیند دیالیز ، نیاز به افزایش میزان پروتئین ، به ویژه پروتئین های حیوانی دارند.
بیماران قبل از دیالیز باید دو تا سه لیتر مایع در روز بنوشند اگر حجم ادرار منتقل شده در حد طبیعی باشد ، در غیر این صورت باید از مصرف مایعات خود جلوگیری کنند تا از احتباس آب که می تواند بر قلب و ریه ها تأثیر بگذارد ، جلوگیری شود.
بیماران همودیالیز باید مراقب باشند روزانه بیش از یک لیتر آب / مایع بعد از افطار بنوشند تا از احتباس آب که در غیر این صورت بر قلب و ریه آنها تأثیر می گذارد ، جلوگیری شود. بیماران دیالیز صفاقی بسته به میزان مایعات دفع شده در فرآیند دیالیز می توانند روزانه تا دو لیتر آب بنوشند.
آنها باید از مقادیر مایعاتی که مصرف می کنند آگاه باشند و میزان مصرف شیرینی و غذاهای چرب را کاهش دهند زیرا بیشتر مستعد ابتلا به بیماری های قلبی عروقی هستند. بیماران کلیوی باید هنگام روزه گرفتن از گذراندن مدت زمان قابل توجهی در خارج در دمای بالا ، خودداری کنند ، و افزودند که باید از خوردن غذاهای شور نیز خودداری کنند.
مطالب پیشنهادی :
فعالیت بدنی در ماه رمضان چگونه باید باشد ؟
حفظ سطح مایعات و نقش آن در سلامت و روزه داری ماه رمضان
توصیه برای افراد روزه دار مبتلا به دیابت در ماه رمضان