حسن چاودری در افتتاحیه جلسه “بهترین تمرین در مراقبت یکپارچه – موفقیت چگونه به نظر می رسد” گفت: “پیشرفت در حال رخ دادن است، اما متأسفانه هر زمان که به سراسر جهان نگاه می کنیم و مردم در مورد مراقبت یکپارچه صحبت می کنند، همیشه نمی توانند به بهترین عملکرد اشاره کنند.” ؟ در کنفرانس اروپایی HIMSS22 در روز چهارشنبه (15 ژوئن)
سخنرانان عبارت بودند از: حسن چاودری، متخصص سلامت دیجیتال جهانی، بهداشت و درمان انگلستان، وزارت تجارت بین‌الملل بریتانیا، کمیته نوآوری جهانی HIMSS. دکتر کارلوس فراندو، رئیس بخش مراقبت های ویژه جراحی و تروما، بخش بیهوشی، کلینیک بیمارستان بارسلونا، اسپانیا؛ Juha Jolkkonen، مدیر بخش خدمات اجتماعی و مراقبت های بهداشتی، شهر هلسینکی، فنلاند؛ پروفسور نیک گولدموند، استاد بهداشت و سلامت عمومی، مرکز پزشکی دانشگاه لیدن، هلند.
دکتر کارلوس فراندو از بیمارستان کلینیک بارسلون نمونه ای از این که یکپارچگی موفق در سطح محلی چگونه به نظر می رسد ارائه شده است. او توضیح داد که چگونه “پروژه صفر” با هدف استفاده از فناوری برای دستیابی به مرگ و میر قابل پیشگیری صفر و عوارض جانبی قابل پیشگیری صفر برای بیماران جراحی در بیمارستان که حدود 30000 عمل جراحی در سال انجام می دهد، استفاده کرد.
در بارسلونا، او گفت که بیمارستان‌ها در حال حاضر داده‌های بهداشتی را با یکدیگر یا مراقبت‌های اولیه به اشتراک نمی‌گذارند، و این امر مراقبت یکپارچه را به یک چالش بزرگ تبدیل می‌کند.
ایده ما این بود که از داخل بیمارستان شروع کنیم. دکتر فراندو گفت: ما می‌خواستیم تداوم مراقبت‌های حیاتی را ممکن کنیم – به این معنی که به فناوری، داده‌ها و منابع انسانی نیاز داشتیم.
پروژه Zero با هدف نظارت بر بیماران در طبقه بیمارستان برای یافتن اینکه آیا آنها دچار عوارض جانبی شده‌اند و چه اتفاقی می‌افتد هنگام مراجعه به اتاق جراحی بود.
دکتر فراندو توضیح داد: «ما باید آنچه را که اتفاق می‌افتد اندازه‌گیری کنیم و یک مسیر بالینی برای بهبود نتایج این بیماران جراحی ایجاد کنیم.
برای دستیابی به این هدف، آنها به دنبال راه‌حل‌های تکنولوژیکی بودند که پوشیدنی، بی‌سیم و برای هر بیمار جداگانه باشد.
دکتر فراندو ادامه داد: “ما شروع به خرج کردن پول زیادی برای فناوری کردیم تا همه این داده ها را در اختیار ما قرار دهیم، فرآیندها را خودکار کنیم و از اشتباهات انسانی جلوگیری کنیم.” ما با یک مهندس داده کار کردیم تا یک سیستم مرکز داده ایجاد کنیم که قادر به ایجاد آلارم و به ما بگوید که چه اتفاقی در حال رخ دادن است تا بتوانیم درمان بیمار را بهبود بخشیم و مسیر بالینی را بهبود بخشیم. اکنون ما در حال کار بر روی مرحله بعدی هستیم – برای به اشتراک گذاشتن داده ها با همکاران مراقبت های اولیه خود.
نتایج اولیه پس از گذشت یک سال از پروژه، کاهش مرگ و میر بیماران، کاهش طول مدت بستری در بیمارستان، کاهش طول مدت بستری در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU)، افزایش سال‌های افزایش عمر بیمار و کاهش عوارض جراحی را نشان می‌دهد.
دکتر فراندو در پایان می‌گوید: «به این ترتیب می‌توانیم تعداد روزهای بستری شدن یک بیمار جراحی را در بیمارستان کاهش دهیم و هزینه مراقبت‌های بهداشتی را بدون افزایش خطر بیمار کاهش دهیم.
شکستن سیلوها
Juha Jolkkonen، مدیر بخش خدمات اجتماعی و مراقبت های بهداشتی، شهر هلسینکی، مثالی از نحوه عملکرد مراقبت یکپارچه در سطح شهر ارائه داد. در هلسینکی و چندین شهر دیگر فنلاند، شهروندان به اپلیکیشن Maisa که بر اساس MyChart اپیک است، دسترسی دارند.
جولکونن گفت: «بیشتر مردم می‌توانند اطلاعات خود را پیدا کنند و از طریق این خدمات با تمام خدمات اجتماعی و بهداشتی با بودجه عمومی ارتباط برقرار کنند. “این یک نمونه از ادغام در عمل است.”
جولکونن گفت که برای بیماران مهم است که بتوانند به راحتی به تمام خدمات اجتماعی و بهداشتی دسترسی داشته باشند.
بیمارستان‌های دانشگاه هلسینکی از یک سیستم داده مشترک بیمار و مشتری مبتنی بر Epic استفاده می‌کنند که برای پوشش کلیه خدمات اجتماعی و بهداشتی از جمله مراقبت‌های بهداشتی تخصصی، مراقبت‌های بهداشتی اولیه و خدمات اجتماعی گسترش یافته است. این حدود 1.7 میلیون شهروند را پوشش می دهد.
او گفت: «نباید وقتی نوبت به پاسخگویی به یک راه حل برای مشکل شما می رسد، در سیلو باشیم. «هماهنگی خوب برای برابری خوب است. برای تجربه مشتری خوب است. شما می توانید مزایای بسیار متفاوتی را از ادغام بیابید.”
جولکونن اضافه کرد که وقتی بودجه از یک منبع تامین می شود، می تواند انگیزه ای برای نوآوری ایجاد کند.
حدود 15 تا 25 درصد از مردم – بسته به نحوه اندازه‌گیری آن – از بیشتر خدمات و هزینه‌های بهداشتی استفاده می‌کنند، بنابراین عاقلانه است که خدماتی یکپارچه و یکپارچه داشته باشیم تا بهترین گزینه‌های ممکن را در موقعیت‌های مختلف به آنها ارائه دهیم.
به گفته جولکونن، تیم های چند رشته ای با یک رهبر تیم، کلید یکپارچگی هستند.
ما هنوز خیلی به پزشکان متکی هستیم. ما باید بیشتر از انواع مختلف متخصصان و تخصص استفاده کنیم – این هم یکپارچه سازی است. ما به سیستم‌های خدماتی یکپارچه نیاز داریم، به خدماتی با مدل‌های مختلف نیاز داریم، به‌عنوان مثال مراکزی برای افراد مسن که در آنها می‌توان بسیاری از خدمات مختلف را از یک مخاطب پیدا کرد.»
عامل انسانی
پروفسور نیک گولدموند، از مرکز پزشکی دانشگاه لیدن در هلند، با نتیجه‌گیری‌های هشیارکننده بر موفقیت رویکردهای مراقبت یکپارچه و مبتنی بر ارزش در کشورهای مختلف تحقیق کرده است.
واقعاً هیچ کشوری وجود ندارد که در اجرای این رویکردها به روشی مقرون به صرفه موفق باشد. اگرچه نمونه‌هایی را در سطح محلی می‌بینیم، اما همچنان پراکنده است.»
به گفته پروفسور گولدموند، حتی کشورهایی با زیرساخت های محکم و متخصصان بهداشتی آموزش دیده مانند هلند، در ارائه نمونه های خوب مراقبت یکپارچه شکست خورده اند.
او گفت: “این نشان می دهد که شما می توانید همه چیز را در جای خود داشته باشید، اما هنوز نمی توانید مراقبت های بهتر را با نتایج بهتر به روشی پایدارتر درک کنید.”
پس راه حل چیست؟ پروفسور گلدموند معتقد است که موفقیت تنها از طریق تغییر کلی سیستم به دست می آید.
او گفت: «تمام ایده‌هایی که داده‌ها یا فناوری مراقبت یکپارچه را متحول می‌کند چندان درست نیستند – آنچه ما از موفقیت‌های پیاده‌سازی می‌دانیم این است که آنها بسیار محدود هستند. عامل انسانی و طراحی مجدد خدمات در سیستم، کلیدهای هدایت مراقبت یکپارچه هستند. فناوری فقط یک توانمندساز است. به جای ارائه راه حل ها، مهم این است که چگونه می توانیم مراقبت یکپارچه را با هم ایجاد و تحقق بخشیم.