تیشیوع آبله میمون که در سراسر جهان گسترش یافته است به طور نامتناسبی بر همجنس گرایان، دوجنس گراها و سایر مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند تأثیر گذاشته است. اما برخی از کارشناسان بهداشت عمومی هشدار می‌دهند که پیام‌های مربوط به شیوع بیماری باید مجدداً در نظر گرفته شود تا خطری برای سایر جمعیت‌ها، به‌ویژه گروه‌های نژادی و قومی کمتر مورد توجه قرار گیرد.
این کارشناسان هشدار می‌دهند که پیام‌های فعلی ممکن است این تصور غلط را برای بسیاری از مردم ایجاد کند که در معرض خطر ابتلا به آبله میمون نیستند. آنها همچنین نگران دسترسی به مراقبت های بهداشتی برای افرادی از گروه های نژادی و قومیتی هستند که به این بیماری مبتلا می شوند.
STAT اخیراً در مورد این مسائل با استلا سافو، پزشک مراقبت های اولیه در کوه سینا متخصص در درمان HIV و بهداشت عمومی و موسس Just Equity for Health صحبت کرده است. کار او بر ایجاد مدل‌های بهداشتی فراگیر و شیوه‌های مراقبت قابل دسترس متمرکز است که بر ارائه علائم به جای جمعیت‌شناسی تمرکز دارد.
تبلیغات
این مصاحبه برای طولانی بودن و وضوح ویرایش شده است.
چه چیزی را در پوشش گزارش آبله میمون‌ها بیشتر برایتان نگران‌کننده می‌بینید و ما چگونه با آن به عنوان یک کشور رفتار می‌کنیم؟ چه تاثیری روی کار شما دارد؟
تبلیغات
یکی از دلایل نگرانی من این است که علاوه بر دیدن بیماران HIV، بیماران غیر HIV خود را نیز می بینم. من افرادی را می بینم که اچ آی وی ندارند، مسن تر هستند، زنان را می بینم. و یکی از چیزهایی که اتفاق می افتد این است که مردم فقط گیج شده اند. آنها نمی دانند چرا نمی توانند واکسن را دریافت کنند. آنها نمی دانند که آیا در معرض خطر هستند یا نه.
بنابراین من در زمان واقعی روی زمین می بینم که در پیام رسانی با آبله میمون چه اتفاقی می افتد و چگونه مردم را گیج می کند. و بنابراین من افرادی را خواهم داشت که وارد می شوند و می گویند، می دانید، “من یک همجنس گرا نیستم و نمی توانم به این بیماری مبتلا شوم.” و این فقط اشتباه است. و بنابراین، بر اساس مراقبت‌های بالینی که ارائه می‌دهم، این نگرانی وجود دارد که مردم قادر به داشتن اطلاعات مناسب برای محافظت از خود نیستند.
به نظر شما مردم باید چه اطلاعاتی را بدانند؟
مهم ترین اطلاعاتی که در مورد آبله میمون باید درک کرد این است که یک بیماری مبتنی بر تماس است. بنابراین هنگامی که به نوعی آن را به ذهن خود وارد کردید، سپس می توانید شروع به محافظت از خود کنید. این پیام – که یک بیماری مقاربتی است یا در درجه اول برای مردان همجنس گرا است – فریبنده است، زیرا اگر کسی با آبله میمون در تماس باشد و به آبله میمون مبتلا شود، ممکن است بگوید، “خوب، من در آن گروه نیستم، بنابراین نمی تواند باشد. آبله میمون قرار نیست کمک بگیرم یا منزوی شوم.» بنابراین مهمترین پیامی که می توانیم منتشر کنیم این است که آبله میمون یک بیماری مبتنی بر تماس است. این بیماری در حال حاضر جمعیت های خاصی را بیشتر آلوده می کند، اما این پتانسیل را دارد که به جمعیت عمومی برود و درک نحوه محافظت از خود و نحوه محافظت از یکدیگر برای کنترل شیوع بسیار مهم است.
چرا آبله میمون جمعیت خاصی را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهد؟
بنابراین یکی از چیزهایی که هنگام ابتلا به بیماری در جمعیتی که تعامل زیادی با یکدیگر دارند، اتفاق می افتد، این است که شاهد شیوع آن در آن جمعیت خواهید بود. تمرین شریک جنسی، داشتن رابطه جنسی گروهی وجود دارد، بنابراین اگر در آن گروه بیماری دارید که از طریق تماس گسترش می‌یابد و همه آن اعضای گروه تمایل به معاشرت با هم دارند، منطقی است، درست است؟ می دانید، مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، با مردان دیگری که با مردان رابطه جنسی دارند، معاشرت می کنند. بنابراین اگر در آن محیط شیوع بیشتری از یک بیماری مبتنی بر تماس دارید، و رابطه جنسی یکی از اشکال تماس است، آن‌چه خواهید دید این است که به نظر می‌رسد جمعیت بیشتر است. این بدان معنا نیست که اتفاقی در حال رخ دادن است که باعث می شود به دلیل زیست شناسی بیشتر به آن مبتلا شوند، فقط به این معنی است که شیوع در آن گروه بیشتر است، آن گروه تمایل دارند زمان بیشتری را با هم بگذرانند، و آنها تمایل دارند که نوع تماس داشته باشند. که آبله میمون را پخش می کند
چه کسی بیشترین دسترسی را به مراقبت های بهداشتی دارد تا بتواند آزمایش شود و گزارش دهد؟ مشخص شده است که حتی در میان گروه های به حاشیه رانده شده نیز نابرابری وجود دارد. آیا آمار آبله میمون ها برای مردان در جامعه همجنس گرایان بالاتر است یا گروه های دیگر فقط گزارش نمی دهند؟
اکنون می شنویم که افرادی هستند که در شبکه های اجتماعی ظاهر می شوند و می گویند: «من همه این ضایعات را دارم. فکر می کنم آبله میمون است، نمی توانم تشخیص بدهم.» و بنابراین یک چیز که واقعیت دارد این است که ما به طور قطعی کمتر از آن گزارش داده ایم و بنابراین ما عقب هستیم. ما فکر می کنیم بیشتر مردان هستند که با مردان رابطه جنسی دارند، اما به احتمال زیاد در گروه های دیگر نیز اتفاق می افتد و ما فقط آن را نمی بینیم زیرا افراد را برای آن آزمایش نمی کنیم. بنابراین کمی وجود دارد، بله، این جامعه بیشتر آن را دارد، زیرا افراد بیشتری آلوده هستند، و احتمالاً در جوامع دیگر، جایی که آن را نمی‌بینیم، کمتر آزمایش می‌کنیم.
در مورد تفاوت‌ها، فکر می‌کنم توجه به این نکته بسیار مهم است که باید بتوانید به اورژانس بروید یا به پزشک مراقبت‌های اولیه خود بروید. پزشک مراقبت های اولیه یا اورژانس شما باید منابع بهداشت عمومی را داشته باشد تا بتواند شما را تشخیص دهد. شما به جنوب فکر می کنید، جایی که منابع بهداشت عمومی به اندازه جاهای دیگر قوی نیست. در بخش‌های مختلف کشور که سیاه‌پوستان و قهوه‌ای‌ها نمی‌توانند به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی داشته باشند، یا توانایی پرداخت هزینه رفتن به اورژانس را ندارند یا پزشک مراقبت‌های اولیه ندارند، احتمالاً این تعداد در آن گروه‌ها کمتر از آنها به نظر می‌رسد. واقعا هستند و بنابراین این چیز دیگری است که باید در مورد آن فکر کرد – ما همه کسانی را که احتمالاً آلوده هستند در این مرحله نمی بینیم.
ما همچنین می دانیم که افرادی که آلوده هستند، مردانی هستند که با مردان رابطه جنسی دارند و در تلاش برای دریافت واکسن هستند، نمی توانند واکسن را دریافت کنند. این کار سخت‌تر بوده است، زیرا نقاط واکسن – حداقل در نیویورک باز می‌شوند و اول می‌آیند، اول می‌آیند. چه کسی برای دریافت واکسن صف می کشد؟ این عمدتاً افراد سفیدپوست، متوسط و متوسط رو به بالا هستند. مایه تاسف است که این یک سری رویدادهای واقعی است که فکر می‌کنم داده‌های اشتباهی در مورد اینکه چه کسی آن را دارد به ما می‌دهد و باعث می‌شود افرادی که در معرض خطر هستند فکر کنند که در معرض خطر نیستند، و بنابراین این احتمال را بیشتر می‌کند انتشار دادن. بنابراین ما در حال حاضر در بهترین موقعیت نیستیم.
اگر این قاب بندی و پیام رسانی ادامه پیدا کند، چه اتفاقی می افتد؟
با آبله میمون، از نظر پیام رسانی، از نظر نحوه مشاوره دادن به افرادی که در این گروه های مورد انتظار ما نیستند، کمی درگیر هستیم. و به همین دلیل است که بسیاری از ما که در سلامت عمومی هستیم و پزشک هستیم، اکنون فقط سعی می کنیم زنگ خطر را به صدا در آوریم. زمان را از دست ندهیم. بیایید مجبور نشویم که کاوش کنیم. بیایید فقط جلوی آن را بگیریم و درک کنیم که این یک بیماری عفونی است که می تواند هر کسی را مبتلا کند و ما باید به دنبال آن و افراد بیشتری باشیم و باید به ننگ توجه کنیم، نه فقط برای مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند. اما برای همه چون اتفاقی که قرار است بیفتد این است که وقتی افراد سیاه‌پوست و قهوه‌ای بیشتر با آن تشخیص داده می‌شوند، شروع به گفتن چیزهایی می‌کنند، خوب، این افراد تمیز نیستند، به همین دلیل آبله میمون دارند. زنانی که آن را دریافت می‌کنند، می‌دانید، «اوه، آنها بی‌حساب هستند» و کلیشه‌های متفاوتی که از لحاظ تاریخی وجود دارند، در بالای این گروه‌ها استفاده خواهند شد. بنابراین به همین دلیل است که این موضوع بسیار مهم است که ما در حال حاضر با این گروه اولیه واقعاً به این انگ می پردازیم. و به همین دلیل است که اگر کادربندی را درست انجام دهید، مهم است، به طوری که ما واقعاً می‌توانیم افرادی را پیدا کنیم که آلوده هستند و به آنها در قسمت جلویی در مقابل انتظار طولانی و سپس مجبور به بازی واقعی کمک کنیم.
شما می گویید نیازی به وحشت نیست. ما شاهد اعلام وضعیت اضطراری بهداشت جهانی توسط WHO بوده ایم. اما با نگاهی به پاسخ‌های بهداشت عمومی ما، به نظر نمی‌رسد که این امر اضطراری باشد. شما در مورد آن چه فکر میکنید؟
بله، من واکنش عمومی خود را به خودی خود سرزنش نمی کنم. چند کار وجود دارد که می توانستیم انجام دهیم، که باید انجام دهیم. نگرانی من این است که مردم اساساً واقعیت آبله میمون را نادیده می‌گیرند، زیرا احساس می‌کنند بیماری دیگری مانند کووید است. بنابراین هیچ کس که من از نظر سلامت عمومی می شناسم در مورد قرنطینه صحبت نمی کند. هیچ کس که من می شناسم در مورد بازگرداندن پیشرفت های انجام شده صحبت نمی کند. اکثر مردم در مورد چیزهای ساده ای صحبت می کنند، مانند اطمینان از اینکه هر بخش بهداشت در واقع اطلاعاتی را در مورد موارد آبله میمون جمع آوری می کند.
همچنین این واقعیت وجود دارد که ما باید شروع به افزایش ذخایر واکسن‌های خود کنیم، زیرا اگر جمعیت‌ها را واکسینه نکنیم، مردم نمی‌توانند خود را ایمن نگه دارند. اینها برخی از کارهای بهداشت عمومی هستند که می توان انجام داد.
اگر کسی فکر می کند که ممکن است به آبله میمون مبتلا باشد، چه باید بکند، به خصوص اگر نمی تواند فوراً به آزمایش یا مراقبت های پزشکی دسترسی پیدا کند؟
من می گفت، اگر علائمی شبیه آنفولانزا دارید و راش ایجاد می کنید، حتی اگر نتوانید برای آبله میمون آزمایش دهید، باید طوری رفتار کنید که انگار آن را دارید و باید گوشه گیری کنید. پس این به چه معناست؟ این بدان معناست که شما در صورت امکان در خانه خود می مانید و از افرادی که به طور بالقوه می توانید آن را به آنها سرایت کنید، دور می مانید. اگر مجبور به بیرون رفتن هستید، شلوار بلند، پیراهن آستین بلند بپوشید و ضایعات خود را با چسب بپوشانید، زیرا این می تواند به کاهش احتمال انتشار کمک کند.
انزوا مهمترین چیز است. اکثر مردم نمی توانند برای دو هفته تا یک ماه بدون نظر پزشک ایزوله شوند. بنابراین دومین چیزی که من توصیه می کنم این است که برای تشخیص بیماری بسیار سخت کار کنید. می توانید با بخش بهداشت محلی خود تماس بگیرید و آنها می توانند شما را به سایتی راهنمایی کنند که در آنجا می توانید آزمایش شوید.