دبلیوپایش آب فاضلاب به عنوان یک ابزار مدیریت موثر بیماری همه گیر شهرت و اعتبار پیدا کرده است. با این حال، بر اساس نتایج یک نظرسنجی ملی که توسط مؤسسه پیشگیری از بیماری همه‌گیر بنیاد راکفلر و Mathematica انجام شده است، علیرغم وعده آن، استفاده از آن در سراسر کشور پراکنده است و آینده آن نامشخص است.
امروز، یک سال و نیم پس از راه‌اندازی سیستم ملی نظارت بر فاضلاب توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، این برنامه از نظارت بر فاضلاب در 560 شهرستان در 44 ایالت به علاوه واشنگتن دی سی پشتیبانی کرده است. 20 درصد از جمعیت ایالات متحده است. با گسترش به سایت‌های دیگر در دست اقدام، NWSS کمک فنی در جمع‌آوری نمونه و کمی‌سازی ویروس SARS-CoV-2 و دسترسی به یک پلت فرم تجزیه و تحلیل داده‌ها ارائه می‌کند.
برای اجرای گسترده این ابزار بهداشت عمومی، درک این موضوع که چقدر خوب کار می کند و برخی از موانع اجرای موثر پایش فاضلاب چیست (به ویژه از آنجایی که تعداد نامعلومی از سازمان های بهداشتی ایالتی و محلی نظارت بر فاضلاب را در خارج از محیط راه اندازی کرده اند، حیاتی است. NWSS).
تبلیغات
مفهوم NWSS نسبتاً ساده به نظر می‌رسد: مستقیم بودجه فدرال برای کمک به ایالت‌ها در ایجاد برنامه‌های نظارت بر فاضلاب، سپس از داده‌های حاصل برای مدیریت و پاسخ به همه‌گیری استفاده کنید. و پشتوانه نظری این مفهوم قوی است. شواهد قابل توجهی وجود دارد که قدرت فاضلاب را در ردیابی سطوح تهدید در حال تغییر و ارائه یک هشدار اولیه برای تهدیدات جدید – مانند انواع ویروسی – قبل از گسترش گسترده نشان می دهد.
در نظرسنجی خود، ما تعیین کردیم که چقدر نیازهای فعلی و آینده بخش‌های بهداشت با برنامه‌های پایش ملی فاضلاب مطابقت دارد و تجربیات مختلف بخش‌های بهداشت ایالتی و محلی را که به جوامع روستایی و شهری خدمت می‌کنند، ارزیابی کنیم. ما مقامات بهداشت عمومی در سراسر کشور را بررسی کردیم و اطلاعاتی را از 194 رهبر محلی و 12 رهبر سازمان ایالتی جمع‌آوری کردیم که مجموعاً نماینده 101 شهرستان ایالات متحده و یک کشور قبیله‌ای در 34 ایالت هستند.
تبلیغات
نتایج دلسردکننده‌ای وجود داشت: تنها 21 درصد از سازمان‌های محلی مورد بررسی گفتند که احتمالاً یا بسیار احتمال دارد که پس از فروکش کردن همه‌گیری، نظارت بر فاضلاب را انجام دهند، در مقایسه با 66 درصد سازمان‌های دولتی. و در میان سازمان‌های محلی که نظارت بر فاضلاب را اجرا نکرده‌اند، تنها 7 درصد آن چیزی را دارند که برای شروع این کار نیاز دارند.
خبر خوب: ما متوجه شدیم که هم سازمان های بهداشتی ایالتی و هم محلی با برنامه های نظارت بر فاضلاب ارزش آن را برای مدیریت همه گیری تشخیص می دهند. اجماع زیادی در مورد مزایای منحصر به فرد این منبع داده نوآورانه وجود داشت: اینکه این منبع داده به آزمایش فردی متکی نیست، ممکن است به عنوان یک سیستم هشدار اولیه عمل کند، عفونت های بدون علامت را ثبت کند، و می تواند برای نظارت بر انواع ویروسی استفاده شود.
با این حال، درک ارزش داده های فاضلاب به معنای استفاده از آن برای مدیریت همه گیری نیست. مقامات به تلاش برای تفسیر داده های فاضلاب و ترکیب آن با سایر منابع داده ادامه می دهند. در عوض، با وجود شکاف‌ها و محدودیت‌های موجود در این داده‌ها، به‌ویژه با افزایش تست‌های خانگی، آنها به معیارهای نظارت سنتی که آشناتر هستند – یعنی بستری شدن در بیمارستان، تعداد موارد – بازمی‌گردند. موضوع دیگری که در نظرات نظرسنجی رهبران آژانس های محلی ظاهر شد این بود که آنها به داده های فاضلاب خود دسترسی نداشتند (زیرا توسط یک آزمایشگاه شخص ثالث تولید می شد یا توسط اداره بهداشت دولتی نگهداری می شد) و بنابراین در آنها محدود بود. ظرفیت آنها برای کشف آن
این نظرسنجی همچنین نشان داد که سازمان های ایالتی و محلی همیشه همگام نیستند. برای مثال، در حالی که اکثر سازمان‌های دولتی گزارش دادند که از حمایت‌های کلیدی برای نظارت بر فاضلاب – از جمله بودجه، خرید، مشارکت و ظرفیت کارکنان داخلی برخوردار هستند – اکثر آژانس‌های محلی فاقد این حمایت‌ها بودند. در نظرات باز، چندین آژانس محلی گزارش دادند که دولت با آنها ارتباط برقرار نمی کند و یافته های حاصل از داده های فاضلاب را به اشتراک نمی گذارد. این نگران کننده است، با توجه به اینکه فرضیه پشت NWSS این است که منابع ارائه شده به سازمان های ایالتی برای افزایش ظرفیت آن ها در سطح محلی کاهش می یابد.
در نهایت، ما دریافتیم که نیازهای برنامه ریزی فاضلاب بین جوامع روستایی و شهری متفاوت است. آژانس های روستایی می توانند با چالش های عملیاتی قابل توجهی در مقایسه با همتایان غیر روستایی خود مواجه شوند. به عنوان مثال، آنها کمتر با یک آزمایشگاه آزمایش آب و فاضلاب ارتباط برقرار می کردند و برای به دست آوردن اطلاعات به موقع از آزمایشگاه ها تلاش می کردند.
با این حال، از منظر کارایی، آژانس های روستایی بهتر عمل کردند. در جوامع بزرگ شهری، آژانس‌ها ممکن است نیاز به اجرای نمونه‌گیری پرهزینه بالادستی داشته باشند تا داده‌هایی در مورد بار ویروسی به دست آورند که به اندازه کافی دانه‌بندی شده باشد تا اقدامات بهداشت عمومی را اطلاع‌رسانی کند. اما در جوامع روستایی کوچکتر، داده های تولید شده از نمونه برداری در تصفیه خانه های فاضلاب مرکزی – که در دراز مدت مقرون به صرفه تر و پایدارتر است – ممکن است برای اطلاع رسانی مدیریت بیماری همه گیر کافی باشد.
تراکم جمعیت همچنین برای اینکه چه ویژگی‌هایی از پایش فاضلاب باید بهینه شود (به ویژه برای نظارت بر بیماری‌های عفونی) تأثیر دارد. مراکز شهری ممکن است نیاز به ایجاد یک سیستم هشدار اولیه بر اساس داده‌های فاضلاب داشته باشند – برای مثال، با راه‌اندازی نمونه‌برداری و آزمایش معمول در تعداد انگشت شماری از سایت‌های هشدار نگهبان. اما برای جوامع روستایی، هشدارهای اولیه برای تهدیدهای جدید اغلب از شهرها می آید. اولین مورد SARS-CoV-2 در ایالات متحده در شهرستان Snohomish – سومین شهرستان پرجمعیت در واشنگتن – شناسایی شد، در حالی که اولین مورد تایید شده نوع Omicron در ایالات متحده در سانفرانسیسکو شناسایی شد. در نتیجه، جوامع روستایی ممکن است بتوانند نیازهای دیگر را اولویت‌بندی کنند، مانند تبدیل غلظت‌های ویروسی فاضلاب به تخمین موارد Covid-19 در جامعه.
چه چیزی می تواند برنامه های نظارت بر فاضلاب را موثرتر کند؟
بر اساس تجربیات رهبران بهداشت عمومی که مورد بررسی قرار دادیم، دو مرحله کلیدی را می بینیم که باید انجام شود:
اول، آژانس‌های بهداشتی که داده‌های فاضلاب را تولید می‌کنند باید بدانند که چگونه از آن برای مدیریت همه‌گیری استفاده کنند. تاکنون منابعی برای تولید داده‌هایی که در مواقعی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند یا قابل استفاده نیستند، مصرف می‌شده است. سرمایه‌گذاری در برنامه‌های آموزشی که کاربران نهایی محلی را قادر می‌سازد به داده‌های فاضلاب خود دسترسی پیدا کرده، درک و تفسیر کنند، حیاتی خواهد بود. حتی بهتر از آن تجهیز مقامات بهداشت عمومی محلی به یک ابزار تحلیلی است که داده‌های فاضلاب آنها را با داده‌های نظارت سنتی یکپارچه می‌کند، امتیاز ریسک کل نگر را ایجاد می‌کند و به مقامات هشدار می‌دهد که بر اساس تغییرات در خطر جامعه چه زمانی اقدام لازم است.
دوم، بودجه و سایر حمایت ها برای برنامه ریزی فاضلاب باید در اختیار سازمان های محلی قرار گیرد. این سازمان‌ها از زمان شروع همه‌گیری، بلوک‌های سازنده و زمینه‌ای برای نظارت بر فاضلاب بوده‌اند، اما اغلب جوامع محلی به حال خود رها شده‌اند. حمایت مستقیم از آنها می‌تواند به اطمینان حاصل شود که نظارت ملی فاضلاب هماهنگ و نظام‌مند است، و در عین حال، با زمینه خاص و با نیازهای جامعه سازگار است.
ما در یک لحظه مهم هستیم، که در آن علاقه به قدرت نظارت بر فاضلاب، به ویژه برای شناسایی پاتوژن های جدید و تهدیدهای سلامتی، جلب شده است. این که چگونه سیستم ملی خود را در حال حاضر برای پاسخگویی به نیازهای مختلف جوامع خود تطبیق دهیم، موفقیت آینده این رویکرد نوآورانه برای نظارت بر سلامت جمعیت را به همراه خواهد داشت.
آپارنا کشاویا محقق اصلی در Mathematica است که نظارت بر فاضلاب، بهداشت محیط و تحقیقات بهداشت عمومی را هدایت می کند. مگان دایموند مدیر بنیاد راکفلر است که کار نظارت بر فاضلاب جهانی را در مؤسسه پیشگیری از همه‌گیری رهبری می‌کند.