برای تولدش هر ماه اکتبر، گریس گیبسون-اسنایدر و خانواده اش دره لامار را در مرز شمالی پارک ملی یلوستون کشف می کنند.
این دره که مدت‌ها پیش توسط یخچال‌های طبیعی پرپیچ‌وخم حک شده بود، محل زندگی عقاب‌های بیسون و طاس، خرس گریزلی و گرگ‌های خاکستری است. گیبسون-اسنایدر همه آنها را دیده است. او آن را “مکان مورد علاقه من” می نامد.
گیبسون-اسنایدر، یک جوان 18 ساله از میسولا، مونتانا، گفت: “من می دانم که داشتن چنین چیزی در زندگی من چقدر خاص است و من نمی خواهم آن را از بین ببرم.”
این نگرانی، که در سال‌های نه چندان دور فرضی بود، در ژوئن زمانی که سیل بی‌سابقه پل‌ها را شسته، جاده‌ها را ویران کرد، هزاران گردشگر را مجبور به تخلیه و موقتاً پارک را تعطیل کرد، ملموس شد.
اگرچه مسئولان پارک سیل را یک رویداد نادر توصیف کردند، دانشمندان می گویند که باید منتظر این نوع آب و هوای شدید با ادامه گرم شدن آب و هوا بود.
همچنین نشان می دهد که چرا گیبسون-اسنایدر و 15 جوان و کودک جوان مونتانا از ایالت خود شکایت می کنند.
شکایت آنها ادعا می کند که مونتانا – با تقویت سوخت فسیلی به عنوان منبع انرژی اولیه خود – به بدتر شدن آب و هوا کمک می کند و حق کودکان را برای داشتن یک محیط پاک و سالم تضمین شده در قانون اساسی ایالت نقض می کند. با انجام این کار، دادخواست ادعا می کند که مونتانا در سلامت، امنیت و شادی کودکان دخالت می کند.
گیبسون-اسنایدر گفت: «اتکای ایالت به سوخت‌های فسیلی، سیاست انرژی، توسعه مستمر استخراج سوخت‌های فسیلی، همگی منجر به اثرات خشمگین تغییرات آب و هوایی شده است. “این یک خیانت از سوی دولت است.”
بر اساس گزارش اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده، در سال 2021، نیروگاه های زغال سنگ، 43 درصد از برق مونتانا را تولید می کردند، در مقایسه با انرژی آبی با 41 درصد و نیروی باد با 12 درصد.
با احکام مساعد یک قاضی ایالتی و اخیراً دادگاه عالی مونتانا، دعوای کودکان در مسیر تبدیل شدن به اولین پرونده آب و هوایی از این دست است که در ایالات متحده محاکمه می شود. وکلای گیبسون-اسنایدر و شاکیان همکارش – در سنین 2 تا 18 سال که شکایت در سال 2020 ثبت شد – بر این باورند که این پرونده منادی تغییر در دعاوی حقوقی مرتبط با آب و هوا است که می تواند در سطح جهانی بازتاب پیدا کند.
در حال حاضر در سال جاری، کودکان در ویرجینیا، یوتا و هاوایی چالش های مشابهی را در قانون اساسی مطرح کرده اند، و موسسه حقوقی ما کودکان، موسسه حقوقی غیرانتفاعی که آنها را در این اقدامات نمایندگی می کند، گفت که شکایت های دیگر توسط کودکان در ایالت های دیگر احتمالا تا پایان سال وجود دارد. .
نیت بلینگر، وکیل موسسه ما کودکان تراست، گفت: «پیروزی در مونتانا می‌تواند پیامدهایی در سراسر کشور و حتی جهان داشته باشد.
بلینگر گفت که کودکان این اقدامات را انجام می دهند، نباید تعجب آور باشد. او افزود که اعتماد کودکان ما به طور معمول از جوانانی که علاقه مند به طرح دعوا علیه ایالت های محل زندگی خود هستند، می شنود.
بلینگر گفت: “آنها بیشترین خطر و بیشترین ضرر را دارند و از نظر سیاسی کم قدرت ترین گروه هستند.” دادگاه ها به آنها فرصتی می دهد تا بخشی از این قدرت را داشته باشند تا کاری برای محافظت از آینده خود انجام دهند.
کلر ولاسس، شاکی پرونده مونتانا، خاطرنشان کرد که در زمان طرح دعوی او برای رای دادن بسیار جوان بود.
ولاسس که اکنون 19 ساله از بوزمن، مونتانا است، گفت: «به دلایلی سه شاخه حکومت وجود دارد. “اگر نتوانم از دو مورد دیگر استفاده کنم، این راه من است و این راهی است برای بچه ها تا صدای ما شنیده شود.”
پرونده های مطرح شده توسط کودکان علیه ایالت هایشان پس از حکم 30 ژوئن دادگاه عالی ایالات متحده برای محدود کردن نحوه استفاده از قانون هوای پاک – قانون اصلی ضد آلودگی کشور – برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از نیروگاه ها آشکار خواهد شد. . اگرچه حامیان محیط زیست این تصمیم را شکستی فاحش در مبارزه با تغییرات آب و هوایی نامیدند، وکلای موسسه ما کودکان تراست گفتند که این حکم بر شکایات قانون اساسی تحت رهبری جوانان علیه دولت های ایالتی تأثیری نخواهد داشت.
مات دوس سانتوس، وکیل مدیر موسسه ما کودکان تراست گفت، با این حال، تصمیم دیوان عالی بیشتر نشان می دهد که “دعواهای حقوقی مربوط به آب و هوا بر اساس قانون اساسی این کودکان برای رسیدگی به اثرات مضر برنامه سوخت فسیلی مورد تایید دولت ما چقدر مهم است.”
تلاش‌های قبلی جوانان – یا به نمایندگی از جوانان – برای وادار کردن دولت به اقدام علیه تغییرات آب و هوایی تا حد زیادی ناموفق بوده است. دادگاه‌های واشنگتن، پنسیلوانیا، اورگان، فلوریدا و اوایل سال جاری، آلاسکا این چالش‌های قانون اساسی را رد کرده‌اند.
پرونده دیگری که توسط اعتماد کودکان ما ارائه شده است، جولیانا علیه ایالات متحده – موضوع یک مستند نتفلیکس – در سال 2020 توسط یک دادگاه فدرال کنار گذاشته شد، اگرچه شاکیان منتظر تصمیم در مورد درخواست خود برای تجدید پرونده هستند. هفده ایالت به رهبری آلاباما و از جمله مونتانا درخواست کرده اند به این پرونده بپیوندند و با ادامه آن مخالفت کنند.
در رد این پرونده ها، قضات اغلب به این نتیجه رسیده اند که راه حل های مورد نظر باید نه از طریق دادگاه، بلکه از طریق قوه مجریه و مقننه دولت پیگیری شود.
یک قاضی در مونتانا با استناد به جولیانا مورد، هنگام رد بخش‌هایی از شکایت در تابستان گذشته، با این استدلال موافقت کرد، اما اجازه داد که سایر ادعاها به سمت محاکمه پیش بروند. این ادعاها ادعا نمی کنند که مونتانا به اندازه کافی برای متوقف کردن تغییرات آب و هوا انجام نمی دهد. در عوض، آنها ادعا می کنند که اقدامات دولت باعث تغییرات آب و هوایی می شود.
بلینگر گفت: «این مواردی نیست که دولت ها در اقدامی کوتاهی کنند. «دولت ها عمل می کنند. آنها سوخت‌های فسیلی را ترویج می‌کنند و به خطوط لوله و نیروگاه‌ها و استخراج اجازه می‌دهند.»
شاکیان جوان در مونتانا معتقدند که از یک سیاست انرژی ایالتی که به نفع سوخت‌های فسیلی است و قانونی که بازبینی‌های زیست‌محیطی توسط ایالت را از در نظر گرفتن اثرات سیاست‌های خارج از مونتانا منع می‌کند، آسیب دیده‌اند، زیرا آنها معتقدند که اجازه بررسی مناسب اثرات را نمی‌دهد. تغییرات آب و هوایی
این دادخواست ادعا می کند که این اقدامات بر محیط زیست و سلامت آنها تأثیر می گذارد. کودکان گزارش می دهند که در میان سایر مسائل پزشکی، تشدید آسم، سردرد و سوزش گلو و چشم را تجربه کرده اند که عمدتاً ناشی از آلودگی ناشی از فصول آتش سوزی شدید در مونتانا است.
این دعوی حقوقی تاکید می کند که تهدید بدتر شدن آب و هوا نیز اثرات عاطفی دارد. به عنوان مثال، گیبسون-اسنایدر گفت که نگران رفاه فرزندان آینده خود است.
او گفت: “در بهترین حالت، آنها در محیطی متفاوت از محیط من و با همان احساس گناه و ترسی که من در مورد این موضوع دارم بزرگ می شوند.” «در بدترین حالت، آنها مستقیماً از آتش سوزی و سیل و قحطی رنج خواهند برد. من فکر می‌کنم بسیاری از همسالان من چیزهای بسیار مشابهی را تجربه می‌کنند.»
کمک به پرونده کودکان در مونتانا، حق ویژه قانون اساسی برای «محیط زیست پاک و سالم» است که در میان قوی‌ترین حفاظت‌های محیط زیستی کشور به حساب می‌آید.
دادگاه عالی مونتانا در پرونده ای در سال 1999 به این نتیجه رسید که “قانون اساسی ما نباید ماهی های مرده روی سطح رودخانه ها و نهرهای ایالت ما شناور شوند تا بتوان از محیط زیست دوراندیشانه آن استفاده کرد.” “
در 10 ژوئن، آستین نادسن، دادستان کل مونتانا، درخواست اضطراری داد و از دادگاه عالی ایالت خواست تا دادگاه بدوی را رد کند و پرونده کودکان را رد کند. سیاست زیست محیطی.»
در این طرح آمده است: «این شکایت یک گروه ذینفع خاص را نشان می‌دهد که به دنبال دور زدن فرآیندهای سیاسی مونتانا و تحمیل – با حکم قضایی – سیاست‌های ترجیحی تغییر آب و هوا بر مردم این ایالت است.
چهار روز بعد، دادگاه عالی مونتانا این درخواست را رد کرد. به درخواست دادستان کل که خواستار زمان بیشتری برای آماده شدن بود، قاضی ایالتی محاکمه را که ابتدا برای فوریه آینده تعیین شده بود به تعویق انداخت. تاریخ جدیدی تعیین نشده است، اگرچه بلینگر انتظار دارد که پرونده در تابستان 2023 به دادگاه کشیده شود.
گیبسون-اسنایدر گفت که از مخالفت مداوم دولتش برای کمک به پایان دادن به بحران آب و هوا ناامید شده است.
او گفت: «عجیب است که برای حل یک وضعیت اضطراری بین‌المللی تکیه کنیم، در حالی که توسط برخی از همان افرادی که این مسئولیت را بر عهده دارند، اخراج می‌شویم». من همچنان امیدوار هستم که ایالت بیاید و به شهروندانش کمک کند.»
ولاسس موافقت کرد و گفت که مقاومت در برابر تغییر را زمانی که اتفاق نظر وجود دارد که منظره مونتانا ارزش محافظت دارد را درک نمی کند. او گفت که انفعال رهبران امروز یک تهدید وجودی برای او و همتایانش است.
او گفت: «به نظر می‌رسد که ما لباس‌های نسل گذشته را به تن کرده‌ایم.